Nadrzędna kategoria: Participatory methods

PRZYKŁAD WDROŻENIA PROJEKT W JEDEN DZIEŃ

TITLE: Project in a day tested in Trento, Kosice, and Vas County.

1. KRÓTKI OPIS PILOTAŻOWEGO PROBLEMU/WYZWANIA

URBAN INNO eksperymentował z projektem w ciągu jednego dnia w 3 różnych lokalizacjach: w Trydencie, Koszycach i Vas County.

W mieście Trento, metoda ta została wykorzystana aby wywrzeć wpływ na rząd w zakresie opracowywania polityki i decyzji administracyjnych, gromadzenia nowych pomysłów pochodzących od społeczeństwa obywatelskiego w lepszy i bardziej pośredni sposób, na tematy związane z zainteresowaniami miasta, takimi jak rozwój miejski lub nowe pomysły inteligentnego miasta. W szczególności, wdrożenie metody przyciągnęło określone elementy techniki od Design Thinking, która jest metodologią projektowania, i może zostać ponownie połączona z Vision Factory lub do metod Project in a Day (Projekt w jeden dzień) w celu opracowania wizji lub pomysłów nie tylko na nowe usługi, ale także na niektóre aspekty przeprojektowania miejskiego obszaru miejskiego. W rzeczywistości projekt ten był zastosowany w dwóch przypadkach: w rozwoju obszaru inkubacji kulturowej iw możliwej poprawie rejonu miejskiego poprzez zaangażowanie młodych ludzi.

W Koszycach główne działania koncentrowały się na innowacji sieci miejskiej żywności, a tym samym na poprawie powiązań wiejsko-miejskich z otaczającymi obszarami. Wysiłki prowadzą do partycypacyjnego rozwoju rynku cyfrowego produktów rolnych, który odpowiada lokalnej produkcji obszarów wiejskich z zapotrzebowaniem głównie z obszarów miejskich. Celem wirtualnego rynku jest umożliwienie obywatelom, restauracjom, stołówkom i innym klientom w Koszycach kupowania produktów bezpośrednio od lokalnych rolników w różnych wielkościach - od pojedynczych osób i rodzin po dużych producentów. Metoda Project in a Day (Projekt w jeden dzień) została wykorzystana do interakcji i uzyskiwania informacji zwrotnych od obywateli / użytkowników końcowych, przez opracowywanie, wdrażanie i testowanie, po rzeczywiste działanie.

Celem projektu pilotażowego w Vas County jest utworzenie Multidyscyplinarnego Centrum Nauki, które jest ośrodkiem innowacji cyfrowych ukierunkowanym na społeczność. Będzie służyć jako ośrodek szkoleniowy i edukacyjny dla lokalnego ekosystemu, przyczyniając się do poprawy stosowania osiągnięć cyfrowych ukierunkowanych na konkurencyjność przedsiębiorstw. Aby nie tylko organizować szkolenia i wizyty studyjne w sposób opisany wcześniej, na początku funkcjonowania Centrum Multidyscyplinarnego, a nawet podnieść jego standardy, określone kwestionariusze zostaną rozesłane do różnorodnej grupy uczestników, aby otrzymać ich cenne informacje zwrotne wraz z zestawem Vision Factory oraz metodę Project in a Day, która została zastosowana do pozyskania lepszej jakości informacji zwrotnych.


2. ROZPOCZĘCIE WSPÓŁPRACY I NARZĘDZIA ICT

Projekt obejmował niektóre techniki ICT w początkowych / dalszych działaniach interakcyjnych z uczestnikami. Zaangażowanie zainteresowanych uczestników w planowanie i realizację procesu było kluczową motywacją do zaangażowania uczestników, którzy dostrzegli, w tym potwierdzenie prawdziwych możliwości uczestniczenia w procesie wprowadzania zmian, a zatem uczestnictwa.

Uczestnicy zostali wybrani w pierwszej fazie projektu, równoważąc poziom decyzyjny i polityczny z faktyczną zdolnością ich aktywnego uczestnictwa w procesie, dając wrażenie zaangażowania się w sam proces i nie będąc tylko obserwatorami. Aby zwiększyć zaangażowanie, dla wszystkich uczestników ważne było zagwarantowanie przejrzystości uczestniczącego procesu, oczekiwanych metod realizacji, niezbędnych informacji i możliwych wyników, które proces może przynieść. Oprócz tego istotna była również możliwość udziału wszystkich zainteresowanych stron, nawet najbardziej instytucjonalnych, z możliwością bezpośrednich wzajemnych relacji.

Ten proces partycypacyjny jest zazwyczaj przeprowadzany fizycznie za pośrednictwem laboratoriów, ale technologie cyfrowe są jednak bardzo przydatne. Środowiska przetwarzania w chmurze do udostępniania dokumentów i obrazów (np. Google Drive, DropBox, Google Photos) mają uprawnienia do zbierania i udostępniania informacji w różnych etapach warsztatów, które odbywały się wielokrotnie i były prowadzone z różnymi uczestnikami.
Media społecznościowe były również przydatne (np. Facebook, Twitter) zarówno do tworzenia szerszego „zakresu” laboratorium, z możliwością wywarcia wpływu, który wykracza poza zwykłych uczestników fizycznych, choć powierzchownie, do innych. Ludzie, którzy mogliby wziąć udział i ci którzy mogą wziąć udział w przyszłości.

3. WDRAŻANIE METODY WSPÓŁPRACY

Warsztat „Projekt w jeden dzień”, który można powtórzyć (z różnymi uczestnikami) lub rozszerzyć na serię warsztatów poprzez plan działania Design Thinking (identyfikacja, definicja, tworzenie, prototyp, testowanie), które również prowadzą, być może w 2-3 różnych warsztatach do ostatecznych wyników, które mogłyby, dzięki technikom tworzenia prototypów LO-FI, stworzyć prawdziwe prototypy fizyczne, szkice produktów, przykładowe interfejsy użytkownika.

W rzeczywistości głównym celem jest uzyskanie wspólnego doświadczalnego odniesienia do tego, co może się wydarzyć w ramach projektu, jako pierwsze działanie. Ma to na celu pomóc uczestnikom zorientować się w potencjalnych trajektoriach projektu, a także stanowić podstawę do planowania i identyfikowania eksperymentów przy okazji.

We wszystkich 3 projektach przyjęcie metody uczestnictwa polegało na wdrożeniu całego projektu w krótkim czasie wraz z uczestnikami, potencjalnymi klientami, użytkownikami w różnym wieku, z różną wiedzą cyfrową. Wszystko to sprawia, że podejmujemy właściwą decyzję, znajdując najlepsze rozwiązania końcowe, zanim wdrożymy cały system i wydamy cały przeznaczony budżet, oraz aby nie odnieść porażki w późniejszym okresie.

We wszystkich programach pilotażowych dokonano tego zasadniczo, rozgrywając działania, które uczestnicy zamierzyli/zaplanowali zrobić, nie tylko w celu dostosowania się do problemu wszystkich uczestników i umożliwienia, wypowiedzenia się w uporządkowany sposób, ale także zaangażować oraz pobudzić ich do idei wdrożenia, która stanie się ich własnym pomysłem, nawet jeśli w trakcie procesu małe i indywidualne pomysły są łączone między sobą, ale w przejrzysty sposób.

Jak już wspomniano wcześniej, myśląc o różnych działaniach, ta metoda jest oczywiście odpowiednia, przy zastosowaniu technik i narzędzi do myślenia projektowego, które są liczne i muszą być selektywnie stosowane. (https://www.interaction-design.org/literature/article/5-stages-in-the-design-thinking-process)

 

4. WYNIKI/REZULTATY PROJEKTU PILOTAŻOWEGO

Wyniki były świetne. Proces partycypacyjny jest bardzo dobry w tworzeniu laboratoriów z wybranymi uczestnikami (od 20 do 45 uczestników każdego warsztatu). Są bardzo produktywni w opracowywaniu przyszłych planów i pomysłów, zarówno w projektowaniu urbanistycznym (Trento), jak iw projektowaniu usług cyfrowych (Koszyce), jak również w opracowywaniu przyszłości multidyscyplinarnego centrum rozwoju (Vas Country).

lepszym zrozumieniu ostatecznego celu każdego wyzwania, z którym spotykają się, pomagając łączyć różne punkty widzenia od interesariuszy i reszty uczestników, którzy często opracowują pomysły samodzielnie lub w małych grupach. W ten sposób każdy uczestnik, w przejrzysty sposób, miał okazję wyrazić swój własny pomysł, a nawet posłuchać, bezpośrednio innych pomysłów, wczuwając się w innych uczestników, eliminując wiele przeszkód komunikacyjnych, które często podważają możliwość dotarcia do wspólnych rozwiązać, w aktywny sposób.